-rüzgar eser , savurur saçlarý bir eylül ayýnýn ortasýnda... aðlar bir can dünyaya gelirken... ayþem nerde, oðul kimde..-
bir nebze ses yok... yürekler suskun, gözler nemli. suskunluðumu bil, sözlerimi duy, geç karþýma otur. sözcüklerden medet umma, duyarým ta çocukluðundan kalan, diyemeyip sakladýðýn onulmaz yaranýn aðýdýný.. bir mezar taþýný okþayan ellerin kalkarken dua diye gözyaþýyla ne sitemler ettin Rabbime, bilirim... ahýnýn sesiyle mi uykularýn doldu, ilk aþkýnýn vedasý mý içini yaktý, neden ahýnýnn nefesi yakar tenimi... can olduðum can konuþ, de bi hele. nerelere saklamýþtýn bunca yýldýr altýn kaplý umudu? çocukluðunu koyup cebine balon niyetine neden uçurup gittin can... bak...rüzgar yalýyor yanaklarýmýzý kýyýdayýz sanki... tut býrakma ellerimi konuþmasan da mýrýldan türkümüzü... çekme çocuk, çekme eteðimi... sen hiç konuþmasan da bilirim gözündeki gözyaþýn süzülse de tükenmeyecek sevgim, bitmeyecek umudum, yok olmayacak içimdeki çocuk... çünkü avcumda dünyalar hazinesi hiç var, tüter buram buram sevgi adýna yüreðimdeki ateþ. ver elini, býrakma... birlikte gidelim anneme.
SERAP ÖZALTUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
serap hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.