SON OYUN

Hayattan içime bir oyun rüzgarý eser...
Ve... davet edilirim oyunlarýn içine.
Hep saklambaç oynar dururuz...
Mýzýkçýlýk olmasýn diyede çýkamam bu oyunun içinden...
Uzadýkça uzar oyun,
Sýktýkça sýkar canýmý kurallar...
Herkes saklanýr bir yerlere;
Kimileri güneþin ardýna saklanýr yanar,
Kimide saklanýr yýldýza kayar...

Bende gecenin ardýna saklanýrým
Ve hafif hafif görünürsün gecenin ardýndan...
Elde bir sen kalýrsýn
Sen ebe...

Söbeliyebileceðin kimse yoktur artýk.
herkes kendini yitirmiþ birþeylerin ardýnda.
Elde bir sen kalýrsýn,
Ve senler karýþýr ellerde,
Derinden bir karmaþa olur senlikte.
Ebe olmanýn lanetini yaðdýrýr durursun saða sola,
Oysa saðýnda solunda kimse yoktur...
Çünkü bu son oyunda;
Oyuncu olup saklanan herkes yok olmaya mahkumdur...

Bir sen kalýrsýn geriye,
Elde bir sen olursun
’Sen’ deðerini anlayamayan EBE.. ... ... ... ...
Sosyal Medyada Paylaşın: