SON NEFES...
Kadehimde, kanýmý anýmsatýrcasýna dolu bir þarap
Sanki, Tanrýnýn sesiyle yoðrulmuþçasýna
Ve ben bilirim, yüreðimde var olan bir aþk
Olmayanlara nispet, bu dünyada yaþadýðýmý biliyorum
Nicelerinin kulaðý pas tutmuþ
Ne kadehinde þarap, ne yüreðinde bir aþk
Ve uzaktan da gelse duyamadýðý ilahi ses
Ömrünü doldurmuþ, ama giderken yine çulsuz
Akþamýn serinliðinde, yüzün semada
Hayalinde kurulmuþ çilingir sofrasý
Kadehinde mey, gözlerde tebessüm
Seyrettiðin uzun bir film ve mutlu son
Elbet bu dünyadan uzaklaþacaðýz
Oysa kadehin dolu, yüreðin dolu
Ve eksikliði tamamlayan kulaðýndaki ses
Bu dünyadan ayrýlsan da, unutma, sana sunulan son nefes...
Mustafa Gökçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.