MAYIS'IN SÜKÛTU

Kubbelerim topluyor, huzurun cevherini
Âlemin ortasýna, yýðýlsa da hüzzamlar
Yüreðim biriktirdi, aþkýn mücevherini
Âyetlerin özünü, kardý buðulu camlar

Deniz, dað, taþ, ovalar; canlanýp cuþa geldi
Gökyüzünde aniden, yýldýzlarým yükseldi
Hislerim nura deðdi, karanlýklarý deldi
Benim ateþ halimi, çizemedi ressamlar

Neylerim figan etti, aþkýmýn sofrasýnda
Segâhým rahmet tüttü, çilemin haftasýnda
Siyahlarým kayboldu, gözümün damlasýnda
Yangýnýn ortasýnda, aþkla gezdi makamlar

Ufuklarýn ardýnda, kýzýl gonca açarken
Yeþilin bin bir tonu, güne ýtýr saçarken
Eyvahlarým eriyip, günahlarým kaçarken
Kararýnca zamaným, beyazlandý akþamlar

Þikâyetler etmedi, içimin rüzgârlarý
Gönlüme kuþanmýþtý, közlerin baharlarý
Arzuyla süslenmiþti, sevgimin çýnarlarý
Selam verdi ruhuma, göklerdeki ilhamlar

Öfke aðýný yýrttý, hemen gitti endiþe
Mayýs’ýn sükûtuyla, canlanmýþtý her köþe
Yelkovanlar gülünce, þaha kalktý kor neþe
Çiçek yaktý özüme, yaktý bana bayramlar

Sosyal Medyada Paylaşın: