Kar taneleri düþer, düþerken kayalara
Bahar bitmiþ olur, göçünce Leylekler...
Ve üþürüm bir ayrýlýk melankoliðiyle;
Yaðmurlar yüklenir bulutlara
Aðlak aðlak yeryüzüne dökülür...
Muðlak bir metamorfoz geçirir zihnim
Düþünürüm bu kaçýncý boyutu hüznümün?
Ve kaçýncý gitmelerin ardýndan
Öylece susup, sessizliklerde kaldýðýmýn
Ve ürküttüp tüm kuþlarý;
Göçmen oldular...
Onlar bahardý;
Baharýn müjdeli þakrak kuþlarýydý
Ne ses ne de pýr pýr sesleri var þimdi...
Mavi Nehrimiz vardý suyu hep duru akardý
Onlarsýz kurudu!... Çöl varana döndü
Üstünde yok diye gölgeleri Kýrlangýçlarýn
Karla, Kýþla baþladý sanmýþtým o gidiþlerini...
Terennümle
Beklerken Leyleklerimi, kýrlangýçlarýmý...
Dönmediler iþte.
Umutsuz bir bekleyiþti sanki donmuþtum
Göçmen kuþlara bir yaným hasret kaldý
Baldýran acýsýyla...
Ve ürküttük tüm kuþlarý,
Son göçtükleri son görüþüm oldu.
(Göçmen kuþlarýmýz vardý) Z.DEVRÝM YAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.