Loren'e Mektup ( ÇIKMAZ )

Dal kurudu,
Kök kurudu
Geriye kaldý bir gövde ve Loren
Estikçe kýrýldý dal
Döküldü kabuklarý
Umut mudur bir bir dökülen
Ruyadan uyanýr
Kara dürtü
Sökülür her biri kökünden
Yaðmur ile soyulur gövdesi
Utanmayý unutur
Çürür mü dersin derinden
Akýl almaz, kör hasat bahçesi
Dal kýrýlýr kök düþer gövde çürür
Kaldýrýr örtüyü çýkar yeniden

*

Umut mudur Loren yoksa umut veren mi ?
Her kara perdenin ardýna gizlenen mi ?
Yok düþ bu, öyle olmalý
Gerçek, geçmiþ olan mý ?
Yoksa gelecek mi?

*

Loren bir sabah uyanýr ve akla düþer
Sayfalarýný yýrtar kör kitabýn
Sayfa düþer ben düþerim
Sabahtan kararýr bahar
Sonra, hiç sonrasý olmayacakmýþ gibi gelir
Ya kendine yalancý bir sabah uydurursun
Mum ýþýðýndan ibaret
Ya gözlerin oyulur kör bakarsýn.
Sonra, bir çok þey düþlersin
Bu gün böyledir Loren
Yarýn deðiþir belki
Dersin
Ve gidersin

*

Yine mi sen ? Loren
Ben kaç kere unuttum seni
Kýzma þimdi bana suç benim mi ?
Zamana takýlýp sen gelmedin mi ?

*

"Loren" siz tanýmazsýnýz onu
Rüzgarda yaprak gibi deðildir o
Yapraðýn düþtüðü daldýr
Ben hangi yapraktým kim bilir

*

Ben unutamam seni ve kaç keredir kandýrdým kendimi
Ve biliyorum ki artýk sevsende
Olamayýz yan yana
Bir düþünsene þimdi nasýl sevdim seni
LOREN
Varlýðýn ve yokluðun arasýnda kaldým
Yokluðunu istediðimde varlýðýn geliyor
Varlýðýný istediðimde yok oluyorum.
Ben bu anlamsýz çýkmazdayým
Kayboluyorum.
LOREN
Bul beni.


Bünyamin DEMÝRCÝ
01-05-09
23:59

Sosyal Medyada Paylaşın: