içimin üþüyen köþelerinden bir deniz sesleniyor, kulaðýmý baþka yöne vermiþim. fýrtýnalar ciðerimi daðlýyor, mavi oluyorum, göz yaþým gömülüyor.
Bir bedende iki el gibi, çaresiz kardeþçe. yaþamýþýz karþýlýklý sevdayý habersizce. cevapsýz bir soru hayata sorduðumuz, hangi mutluluktur artýk umduðumuz.
sil gözlerinin buðusunu yeþilin kuruyup çöle dönüyor yollar verdi korkusunu yeþilim kahverengini gözlüyor
01.04.09
Sosyal Medyada Paylaşın:
elalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.