Bir kapanırım içime açamaz hiç kimse...

Gelmese her þey üstüme üstüme,
Þarkýlar ayrýlýktan dem vurmasa,
Yalnýzlýða uyanmasa sabahlar...

Bilmediði duygulara özlem duymasa kalbim,
Sýkýlmasa caným her dakika baþýnda,
Mutlu baksa gözlerim
Her olumsuzluðun köþe baþýnda...

Buruk olmasa sevinçlerim,
Ayrýlýðýn soðuk gölgesinde
Sesim çýksa haksýzlýða.

Artsa sabrýmýn sýnýrlarý
Azalýrken irademin güçleri
Üzmesem kimseleri
Üzmeseler beni.

Uyanmasam gecenin siyah kasvetine
Kuþ olsa yüreðim
Uçuverse üzüldüðü bir dertde.

Ama yok olur mu öyle þey,
Üzülmeden, sýkýlmadan yaþanýr mý?
Lakin sýnýrý var herþeyin,
Giderse böyle,
Bir kapanýrým içime açamaz hiç kimse...

...ebruzen...



Sosyal Medyada Paylaşın: