Neden her sabah bir sis iner yeryüzüne Neyi saklar Yeþil yapraklar neden gözyaþý döker Gecenin hüzünlü vedasý mýdýr Kendine zincirlenmiþ karalar Anlamsýz, sarhoþ yasaklar. Neden saklanýr mehtap güneþten Kim küstürür yýldýzlarý Mehtabý ateþsizliði ile Bilinmez bir sonu hasrete katýp Günaha mahkûm eder Sonuçta kim gülümser keyifle Kaç sümbül boyun büker Kaç ömür muhtaçtýr bir kuru teselliye Bilinmez ayaklý köprüler yýkýlýr Baharlar silinir mevsimlerden Yeþiller ölür Bir sen kalýrsýn ey mehtap gözü yaþlý Bir de güneþ, yüreði alev alev Kýzgýndýr, üzgündür Karaya boyanan hayalleri her sabah aklara batýrýr Gökkuþaklarýnýn isyaný cýlýzdýr Saniyelere tutuþmuþtur Umut meltemin elinde yakamozlara döner Esinti durur, Suya düþer beklentiler Bir papatya falýnda yazýlýr yarýn Bir daha dönüþü olmaz giden baharýn.
Turgut UZDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.