Bocut

Kuruyan dudaklar özlerdi seni.
Bir çöl çiçeðiydin, sen efsaneydin.
Kim bilir kaç nâçar dudaða deðdin,
Ýç serinlettin.
Kaç kez,
Dudakla su arasýnda gittin geldin.
Yarpuz kokulu buz gibi sularý sevdin.
Sarnýç sularýna içerledin.
Bir parçasý oldun ya hikâyenin,
Sevin.
Kimi sana maþrapa dedi,
Kimi tas.
Aldýrma,
Deðmez bunlar için tutmaya yas.
Bakýrdan, kilden ya da tenekedendin.
Çam aðacýndan yapýlýp,
Türül türül tüten de sendin.
Ne olursa olsun madenin,
Önemliydin.
Büyüktü görevin bocut.
Yalnýz her defasýnda,
Dudaklar huzurunda baþ eðdin.
Önemli olduðun kadar da mütevazýydýn.
Sana bocut denilmesine hiç aldýrmazdýn.
Ankara,01.05.2009 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: