Dipsiz karanlýk ruhumda deprem sarsýlýþý
Her artçýda biraz daha
Biraz daha bana varýþým
Yok artýk þebnem rengi gülüþler
Yok artýk sýnýrsýz gök mavilere sesleniþler
Dolunay süzmesinde göz kýrparken yanýlgýlar
Tokat gibi çarpar yüze gül gülüþlü sancýlar
Güller yaprak döküyor yeni baharda
Fýrtýna, bora eser ki eser delibaþýmda
Sahte bahar kundaðýnda sarýlmýþ
Cehennem kokulu acýlar...
Bir son yazýlýr hayat sayfasýna
Geleceðe taþýnacak besbelli
Yataðýna sýðmaz nehir gibi
Yaranýn fýþkýran kanamasýyla
Kaçýncý ölüm bu
Hakkýn verdiði bir yanda
Vermediði bir yanda
Gül kokulu düþler dikenli çorak topraklarda
Gönül rahmete aç, susuz bitap
Kaç karanlýk ertesi gün doðar
Yeminler ardýnda saklý gerçekler
Hangi zaman sonrasý yalaný silerler
Ýlk ölüm deðil bu
Çok kere gittim bu yoldan
Her gidiþte bir parçamý verdim kurban
Her dönüþ
Eksiðimle yaþama sarýlmaktý
Tamamlamaktý
Var kýlmaktý doðan yeni gün hatýrýna
Yine yeniden zift karasýna
Karlar yaðdýrýp aðartmaktý
Üþüse de ellerim
Buz tutsa da yüreðim
Saflýðýnda beyazlýðý
Soðuðunda tüm menfilerin canýna kýymaktý
Olmadý yapamadým
Þafak bilmez gecelerce volta atan ölümü
Musallaya yatýrayým dedim yatýramadým
Ben mi yanlýþtým yanýldým
Hayat mý doðruydu ayak uyduramadým
Yaþamak nedir anlamadým…
Þükran AY
30.04.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.