YÖRÜK KIZI
YÖRÜK KIZI
“ Sen Söyle Yörük Kýzý Yokluðun Kaç Asýr?”
Yenibaharlara efeleniyordu deli gençliðim
Yargýsýz yargýlara gebe
Þimdi suretsizliðim
Gözlerine çiy düþen firari mutsuzluðum
Kekiklerin kokusunda gece miyim, gündüz müyüm?
Oysa en masum sevdalarý iþliyorum bedenimde
Yüreðimde sönen kývýlcým
Oysa tarifsiz ruhumda sancýlarým
Simdi dilimde sükût
Soðuðun sesini dinliyorum
Yörük kýzý þimdi suretsizliðime aðlýyorum
Obalarda þerler iþleniyor
Yargýsýz yargýlarla cürüm bitmiyor
Sabrýmý biliyorum sessiz gidiþlere
Gidiþini vefasýzlýðýndan sayýyorum
Ellerim cebimde korkut elinde
Kartal yaylasýnda hülyalara dalýyorum
Gel de özleme þimdi seni, hepsi hayal….
Hadi gel ver ellerini ellerime
Doðada hayaller kurmaya
Bazýlarý bunu bile yapamazken
Soðuk sulara býrakmýþtýk kendimizi
Üþümüþtük
Ateþ yakýp ardýçlardan
Kokulu ateþlerde ýsýnmýþtýk
Zamana inat koklardýk
Burcu burcu kokuyor kekikler
Kor Ateþe tutam, tutam atardýk
Sýcak sýcak tarhana yapýp içmiþtik ya
Isýtmýþtý içimizi
Þimdi elduran otu gidenlere aðlýyor
Yanýna gittiðimiz keçiler süt vermiyor
Yediðimiz doðal peynirler yok
Kuþlar vardý ya ötüyordu
Keklikler þakýrdý hani
Þimdi ne kuþlar öter ne de keklikler þakýr
Elduran otundan ateþ yakýp demlediðimiz
Tavsan kaný çayýn tadý bile kekremsi
Yokluðunu anlamýþçasýna
Avare poyraz esmeye baþladý
Titriyorum
Sular þýrýl þýrýl akýyor
Gelin çeþmesine geliyorum
Koyunlar kuzular yaný baþýnda
Ürkütüyorum yine sürüyü
Köpeklerden yine korkuyorum
Çobanlardan kepenek istedim
Yüzümde hafif bir tebessüm….
Hani otlarý katýk ederdik ekmeðimize
Ellerimizi ovuþturarak odun toplamýþtýk
Ateþte bulgur pilavýný
Ellerimiz yana yana piþirmiþtik
Dilek çeþmesinden kana kana su içmiþtik
Bir sigara dumanýnda sarýlmýþtýk
Âþýklar tepesinde biri var
Fotoðraf çektirmiþtik belki de ayný adam
Takýlýrdýk ya hani
Ne elektrik var ne de telefon diye
Oh gel keyfim gel diye
Yaþayabiliyor mu bilmem
Ben takýlýyorum arada
Oraya gidince
Hâlâ var oralarda yörükler
Olmayan tek þey sen
Sanki gök delindi bulutlar yere indi
Boþaldý yaðmur üzerime
Ýliklerime iþledi
Gözlerime buðu düþtü
Gel bana takýl sen
yaylaya çýkarayým
Toroslara
Birlikte kekikler toplayalým
Geçen yýl hani toplamýþtýk ayný yayladan
Özleyince koklarým seni kokladýðým gibi
Berivaný bilir misin yar?
Ve öyle kokusu var ki ciðerlerime iþlemiþ
Ve bir o kadar da güzel açar
Onlara dokunmak
Keþfetmek, okþamak…
Kokusunu elinde hissetmek
Söylemeyin Berivan’a
Þimdi çok üþüyorum.
Ve uyandým
Yataðýmda terliyorum…
Zerrem
Osman Türkaslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.