Senden kalan son iz, masmavi bir deniz, Dalgalarla birlikte yankýlanýyor son sözlerimiz, Senin attýðýn tokadý hisseder gibi oluyorum, Ve yeniden, hüsranýmla boðuluyorum, Ayný dalgalarýn kayalarda açtýðý yaralar gibi, Ben de kalbimin yarasýyla kahroluyorum, Sonra güneþ açýyor, ýþýklarýný saçýyor yeniden, Ve sen çekiliyorsun, gidiyorsun benden, Keþke güneþ açmasa da yanýmda olsan, Keþke yaralarýmý deþsen de yanýmda dursan, Diye dualar üstüne dualar ediyorum. Sen benden çekilirken; ben de hasretini çekiyorum... Geceleri denizden yýldýzlar topluyorum Onlara bakarak oyalanýyor, kendimi avutuyorum, Ama sonra bakýyorum ki, Sana benzettiðim deniz bile aldatýyor beni Geceleri topladýðým yýldýzlar, Gündüzleri ateþ olup yakýyor kalbimi
Ayça’m iþte bu, kýsa hikayemizdi bizim, Þimdi, kendisini kýþa teslim etmiþ bir denizdeyim, Kalbinden hançerlenmiþ, bir kayanýn ensesindeyim, Hala masmavi gözlerinde, son sözlerinde ve nefesindeyim, Bunlar belki de sana son sözlerim. Sen olmayýnca her günüm, her aným hüsran, Sensiz, dar geliyor dünya, zor geçiyor zaman, Yetmedi mi artýk yetmedi mi bu insafsýz hicran? Ben canýma kýyýp, kendimi asmadan, Dön bana n’olur, dön Ayça’m.
Hakan Çamurcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Salur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.