Türkülerde seni aradım...

Hangi an hatýrlasam beni terk ettiðini,
aramakdan yorulmam, nereye gittiðini.
Hasretin inan bana, yüreðime oturdu,
kalbim ne uslandý, ne de hiç rahat durdu.
ÇARÞAMBA’YI SEL ALDI, Samsun’a gider misin,
birden çýksam karþýna bir çift laf eder misin?
Sevdaya að atýnca GÝRESUN’DA KAYIKLAR,
ORDU’NUN DERELERÝ hep ismini sayýklar.
Ünye’de HEKÝMOÐLU niye vuruldu bilsen,
beni de sen anlardýn, hele köþküme gelsen.
MAÇKA YOLLARI TAÞLI, baðrýma taþ mý bassam,
seni bulmadan ölmek, taþýdýðým tek tasam.
ÇAYELÝ’NDEN O YANA gittiðini görmüþler,
çeyizciler oyaya seni nakýþ örmüþler.
Rize’de sordum seni muhtara ve müdüre,
dediler "yeni gitti DENDURE DEN DENDURE"!
ÝZMÝR’ÝN KAVAKLARI baharda pamuk döker,
bir aþýk sevdiðinden ancak bu kadar çeker.
Evet, talib oldum ben gýyabýnda bu yas’a
Tüm kuþlar yerleþse de, bülbül uçmaz Manyas’a.
Ýnci gibi BURSA’NIN UFAK TEFEK TAÞLARI,
gitsen sümbül kokardý Uludað’ýn baþlarý.
TELGIRAFIN TELLERÝ Ýstanbul’da toplanmýþ,
Ankara’da kalblere MÝSKET aþký saplanmýþ.
Afyon’da kim var kim yok, hepsi kaymak derdinde
Eskiþehir FÝNCANI TAÞDAN OYMAK derdinde
ÇANAKKALE ÝÇÝNDE sen misin bana karþý,
kurþun tabakasýyla üstüme döken arþ’ý?
EVREÞE YOLLARInda ekmek börek yapdýn mý,
SARAY YOLU DÜZ GÝDER, sen yolunu sapdýn mý?
Senin sarayýn benim gönlüm, anlamadýn mý hala?
Hatrýmda söylediðin ilk söz bana: Budala...
Yorulunca sýrtýný Söðüt’e mi dayadýn,
BAÞINDAKÝ YAZMAYI SARIYA MI BOYADIN?
Aþýk yurdu Sivas’a vardým gözümde selle,
kaldým UZUN ÝNCE BÝR YOLDA sanki Veysel’le...
Mevlam korusun aþkýn zehrini tadanlarý,
Yarimi gördünüz mü, NÝKSAR’IN FÝDANLARI?..
KONYALIM bildim seni, lakin Konya’da yokdun,
ben aç susuz gezerken, helal olsun, sen tokdun.
Aðzýmda yiyeceðim lokma týkandý, durdu,
açmadý iþtahýmý SÝLÝFKE’NÝN YOÐURDU...
Çoklarý gibi ben de unutdum ekmek-aþ’ý,
haydi gelecek durak: ADANA-KÖPRÜBAÞI...
Nefesim Erciyes’i aþmaya yetse,
Akýbeti malumdur BÝR YÝÐÝT GURBETE GÝTSE...
Kulaklarým Çoruh’un akýþýný sezeli
SENDEN BAÞKA YAR SEVMEM GÜMÜÞHANE GÜZELÝ..
Bir de oraya koþdum, DE GET BAYBURT iline
uyumuþum, düþümde sarýlmýþ da beline.
Sevgimle prangaya verdim elim-kolumu,
giderken ERZURUM’DA ÇEVÝRDÝLER YOLUMU,
sordular: - aylak adam ne gezersin avare?
Yarýn sala’ný okur BÝTLÝS’DE BEÞ MÝNARE...
Önce seni bulayýn, düþünmedim ölüm’ü,
ona dünden hazýrým, sarsam bir sen gülümü.
Fýratýn ve Aras’ýn suyu ne güzel akar,
dediler: - Doðu’ya git! EDREMÝT VAN’A BAKAR...
Van’dan önce ulaþdým yüce daðlý Aðrý’ya,
herkesden ilac sordum gönlümdeki aðrýya.
Hiç býkmadan aradým, köyde, çölde, ovada,
bilmedim ALLI TURNAM NE GEZERSÝN HAVADA!
BÝR ÇÝFT TURNA GÖRDÜMdü Bozok’un þiddetinde,
KAHPE FELEK acýr mý, ezdi hep hiddetinde.
Bir aþýk demiþdi ki: KARANFÝL DESTE GÝDER,
Benden sana bir kýrýk güfte ve beste gider.
Maraþ’da bütün gencler tutulmuþ MÝHRÝBAN’a,
BU NE SEVGÝ AH? Balý hep sana, zehri bana!..
KARLI KAYIN ORMANI kurtla kuþla doldu mu,
ya o küçük þirin kýz, acep gelin oldu mu?
Belki de o sendin, ben de Mecnun peþinde,
yanýyor bu Kerem de senin hoþ ateþinde.
Ýki yer var ki gitmezsin, hayalimden ürküp de,
benim adým mý geçer Diyarbekir, Ürgüp’de.
ÇÖKERTME boþluðunda, Bodrum’un hiçindesin,
beyhude aramýþým, Aydýn’ýn içindesin.

Aydýn Bayrakdar, Almanya 2003
Sosyal Medyada Paylaşın: