İÇİMDEKİ SIR

Yanmayan sobamýzýn sýcak yüzünde,
Isýndýk ellerimiz birbirinde.
Sürgülü kapýmýz kapanýnca üstümüze,
Karanlýk az gelmiþti sýcak yüzümüze.

Sürgüleri kapanýnca kapýlarýn,
Açýlmýþtý, gönlümüzün sürgüleri.
Ýçimiz yanarcasýna, göz göze ýsýnýrken,
Sýcaklýðýmýz sarmýþtý, yýldýzlarýn karanlýðýný.

Ellerim ýslak saçýný, tararken karanlýðýnda,
Büyüyordu sýcaklýðýn, gece aydýnlýðýnda.
Küçük bir ceylan gibi, korkarken muradýnda,
Sürgüler kapanýyordu, isli kapý aralýðýnda.

Koþuþuyordu içimizdeki heyecanlar,
Iþýk sanýyorduk ocakta yanan ateþi,
Her birini yýldýz sandýk, isli alevlerin,
Yandýkça yandýk, uçtukça yandýk..

Ýsli konaklarý yuvamýzdý gönlümüzün.
Sürgüsü gönlümüzdü kapýlarýnýn.
Açtýk, bir daha kapanmamak üzere.
Yanmayan sobamýzýn, sýcak yüzünü.

Ýçimdeki sýrrý söylemek için sana,
Açtým gönül kapýmýn sürgüsünü,
Karanlýk, soðuk, ýssýz odamdaki soba gibi,
Yanmayan sýcaklýðýnda ýsýnmak için.



Muharrem Elmacý
2009-Sinop




Sosyal Medyada Paylaşın: