GİT...

oysa ne çok söyleyeceðim var sana...
biriktirip bir sancýyla çýkarabilseydim keþke içimden...
ölü bir sevdaya sayfalarca þiirler yazdým,
uzun uzun bitmek bilmeyen...
aklým kaðýdým
gözlerim kalemim olsun istedim
ama ölü bir sevdaydým;
düþünemiyor,göremiyordum...
yýllardýr biriktirdiðim cümlelerimi
içimden sancýlarýmla avuçlarýna koydum...
GEL, AL VE GÝT...

kalmak sana göre deðil bilirim,
ondardýr alýþkanlýklarýmý koynumda saklamam...
yokluðunun alýþýlmýþlýðýda koynumda þimdi...

þimdileri,anlarý yarýnlara erteledim
sana yarýným dedim...

sen her fýrsatta essende beni,
sevdim senden yana ezilmeyi...

olsunlar bana senden hediye...
dilimin ucunda taþýrým,
hep ’’olsun’’ derim...

sen ol yeterki
sen seni bana ver sonra git...

kalma istemem
saklan sen bir köþeye
ömür sonuna kadar söbelemeye çalýþýrým ben seni...
merak etme görsemde görmemezlikten gelirim,
SEN SENÝ BANA VER SONRA GÝT..

Sosyal Medyada Paylaşın: