Onlar; Karanlýk camlar arkasýndan baktýlar. Her bir gün gece, Her gece bir gündü. Gecenin karanlýðýnda bir yýldýz Umut, ýþýk oldu.
Hep aradýlar abartýlý yaþamlar arasýnda Dünya ile eþ hayatý. Orta çaðda yaþadýlar kendi gizemlerini.
Onlar; Karanlýk camlar arkasýndan baktýlar. Ýki kýrýk saz telinde naðmelendi sesleri ve buruk ve maðrur ve kýrýk yüreklerde...
Kýrýk camda Perde arkasýnda beliren siluetler, Beden dilinde yalvarýþ yakarýþ, Açlýktan nefesi kokan artist biçareler.
Konteynýrlarda Sokak aralarýnda Cadde baþlarýnda El açýp aranan yeni umutlar Onlar; Karanlýk camlar arkasýndan baktýlar. Gün yine umut günü Yaþamla ölüm arasýnda gidip gelen. ve perde kapanacak Örümcek aðýna sýkýþmýþ zihinlerde ve açlýðýn ve sefaletin Defterini dürecek bu millet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sultanduran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.