Oldun Olası Yaktın Hep Çıramı Muallâ

Ah muallâ
Cadý kardeþ
Allahýn cezasý
Oh ne alâ
Ne alâ
Sana
Yemin ederim böyle
Sen bana
Bir ceza olmak için
Olmuþtun sanki.

Çok þükür
Dedim ya bunlarý
Ýçim biraz da olsa
Rahatlar gibi oluyor.

Ya hu Muallâ
Yedi kocalý Hüzmüze benzer oldun
Birincisine kaçtýn
Olmadýnýz.
Ýkincisi yine olmadý
Üçüncü
Yetmiþ yaþýnda bir Ýsveçliydi
O da iki yý sonra öldü.

Durum nahoþ mu
Hoþ muydu neydi
Adamýn varý yoðu
Hatta maaþý
Sana kalmýþ.

Gurbette sen de yýllarca çalýþtýn
Çifte vatandaþ oldun
Hem oradan emekli
Ne güzel iþte.
Ýllâ babamýzdan aldýðým
Tek gelirim olan maaþýma
Ortak olman
Beni tam sarstý doðrusu
Seni manen tebrik ederim
Teessüflerimle.

Ýhtiyacýn olsa idi hadi neyse
Ama hakkýn var ya
Aklýn erdiðinden bu yana
Ablana gareze
Olacaðýna bak dedim
Kendi kendime.

Bu iþ ayný çocukluðumuzda
Yanýna yaklaþýrdým
Size geldiðimizde
Sen hemen cýrtlak bir ses ile
-Anne þuna bak! diye
Sýzlanlana benzedi.

Analýðým hemen gelirdi
Ýçim titrerdi
Ne suçum vardý ki?
Yerdim onlarca çimdiði
Mutlu olurdun sen.


Þaþmadým ki
Merak etme
Bildiðin gibi
Daha doðrusu
Duyduðun gibi
Sünürüp duruyorum
Böylece.

Zaten bebeliðinden beri
Garezdin bana
Ananýn marifeti
Babam sana çirkef kýzým derdi
Yüzün gülmez
Tafran çekilmezdi
Ýllâ güzeldin
Ama ablan kadar hiç deðil
Belki bundandý
Hasetin.

Duydum ki þimdi
Çocukluk aþkýnla beraber yaþarmýþsýn
Ýsviçrede
Yok mu
Adamýn ailesi
Çocuklarý
Bildiðim sadece onunla
Beraber olduðun
Benim derdim
Baþým aþmýþ
Senle de olmasýn
Kafa yorgunuðum.

Oðlundan da maaþ alýrmýþsýn
Ferruh kardeþ dedi ki
Ona beþ yerden maaþ baðlattým
Selâmý kesti bizden
Verdi bize kor
Anamýz aðlýyor.

Onun garezi sanki
Ayný zamanda anasýna/dur.
Velhasýl...
Pundumunu bulup
Her iþini becerdin
Bencillikte liderdin.

Ah Muallâ
Hiç kusura bakma
Hiç bir maddi manevi hakkýmý
Helâl etmiyorum sana.
Çocukluðumuzda
O zamanlar
Sizin tel dolabýnýzda
En alâ yiyecekler
Ekþirken.

Ben babaannemle
Beraberken
Çay ve ekmek
Bulduðuma þükrediyordum
Babaannem beni beslerdi
Ama sevgisini de verdi
Babam da sizi.

Ondandýr halâ
Çaya olan tiryakiliðim
Halâ zorun zoru
Ýzmir Bayraklý’nýn
Yokuþ yollarýný týrmanmaktayým
Bastonum kýrýlmýþ
Tam ortasýndan
Ama maneviyatým bütün
Emin ol.

Yalnýz sizler var ya
O sevgili babaya
Hep gönülde sýzý
Oldunuz.

Göstermediniz ona da bir gün yüzü
Ne hanede hoþluk vardý
Kalplerde ise
Yangýn sýzý.

Ve tezden
Gidiverdi o
Nasýl da hemen
Gelmiþtiniz
Mirasen kalan
Toplu paralarý almaya
Ruhuna bir fatiha okumadan.

Þimdi o dünya yakýþýklýsý babamýz
Rüyalarýmda benim
Diyor ki bana
Kýzým ne arýyorsun orada?
Anlýyorum .

Gel demek istiyor
Zaten çok da
Hastayým daha
Diyorum
Ruhunla
Yardým et baba
Kalmak istiyorum daha.

Özlemlerim var,
Özürler...
Öpücükler,
Bekliyor
Umuyorum.

Ah Muallâ
Ne deyim ki
Sana daha
Bunlarý demek gereksiz aslýnda
Bir vefalý yürek olmalý
Olmasý gerekti.

Evlatta
Anada
Eþ olan kadýnda.




Müfide DECDELÝ/ÝZMÝR
29/Nisan/Çarþamba/Sa:15/18

Sosyal Medyada Paylaşın: