TUT BENİ ANNE:

Çemberimi kaybettim, kiriþtegim kýrýldý.
Balonum patladý, topumu eller oynadý.
Bulutlar üzerime üzerime geliyor.
Tut beni anne, düþeceðim kucaðýna.

Avare dolaþtým.
Kavak dallarýna serçelerin konuþunu izledim.
Güneþin karþý bayýrý yakýþýný gözledim.
Kan ter içinde þelek taþýyan kadýnlar gördüm.
Ayýldýðýmda gökyüzüne bakýyordum.
Ve bulutlar.....
Bulutlar üzerime üzerime geliyor.
Tut beni anne, düþeceðim kucaðýna.

Yaðmur daneleri düþüyor, topraða, yüzüme.
Ve toprak kokusu çekiyorum ciðerime.
Kimse yok yanýmda, yakýnda.
Yaðmur ezecek onlarý az sonra.
Þemsiyeli ve paltosuna sarýlmýþ adamlar görüyorum.
Bu þehir uzak bana bu belde yabancý.
Bir otobüs geçiyor, tramvay seyirtiyor.
Alabildiðince uzuyor deniz.
Gözlerimi kýsýnca ufka doðru.
Bulutlar üzerime üzerime geliyor.
Tut beni anne, düþeceðim kucaðýna.

Sakýz çiðneyen çingene kadýnlar geçiyor.
Bohçalarý omuzlarýnda.
Bir tiksintiye bakar gibi...
Mahalle sakinleri...
Ve bisiklet süren çocuklar.
Bulutlar üzerime üzerime geliyor, tut beni anne,

Yokuþ üzeri at sýrtýnda çýkan delikanlýlar.
Pýnar baþýna koþan,sýcaktan yanmýþ tenini serinleten kadýnlar.
Ekmeði soðumadan evlere ulaþtýran babalar.
Anýmsadýkça sizi yüreðimde bir parça kopar.
Tut beni anne. Düþeceðim yoksa.
Bak! Bulutlar yine üzerime geliyorlar...
Tut beni anne, düþeceðim yoksa kuçaðýna.
Tut beni anne.
Bulutlar üzerime üzerime geliyor...


10.03.2009~11:15


Sosyal Medyada Paylaşın: