TELLONUN SEVDASI

Gün ýþýrken
belini doðrultur kayalar
güne açarken çiðdemler
topraðý hafifçe öperler
edepsizce þakýr
sabahýn mahmurluðundaki
çalýkuþu
Tello, ytaðýndan doðrulmadan seyreder gökyüzünü
azalýr yýldýzlar,beþer onar..
son yýldýz kaybolunca ortadan
hafifçe doðrulur tello
mahmur günü tepenin yamacýnda karþýlar
kuþlarý dinler
anasýna benzetir
mine çiçeklerini.
Ayþiyi anýmsar
kekik kokan topraða bakýp
kalbinde duyar ilk kýprýntýlarý
baharý karþýlar onbeþinci kez
bu nisanda.
sevdiðini anlar Ayþiyi
tütün sararken
ablasýný anar
Nazimiye ye gelin gitmiþti
onyedinci yazýnda
aðýtlar arasýnda
sessizce
Pülümürden .
Ayþiyi sever toprak kadar
eve girerken yaðmurun yaðdýðýný anlar
topraðýn saldýðý kokudan
Ayþiyi topraða benzetir
topraðý ayþiye
hafifçe güler
yaðmur damlasýna
derki tek dileðim
Ayþi de duysun senin kokunu ..







Sosyal Medyada Paylaşın: