Bu acý hiç yabancý gelmiyor dostlar bana, Bir yerden tanýr gibi oluyorum adeta. Enkazý yýkýk-dökük sancýlarý aþina, Can evimden vuruldum ölüyorum adeta …
Ordan-burdan sohbetle dertleþirken yan yana, Önce eller buluþtu tesadüfen can cana. Ýþte ayný senaryo þu gözlere baksana! Deniz, derya, ummana dalýyorum adeta …
Kara sevda filminin bu hangi versiyonu? Destan olmuþ her aþkýn hüsran mýdýr hep sonu? Delinecek daðlarýn benim mi ki misyonu? Her seferde bir Þirin buluyorum adeta …
El-alemden ýrakta saklanýp köþe-bucak, Boðazýmda hýçkýrýk düðüm-düðüm olacak. Tüm varýmý alacak, elde sýfýr kalacak, Yine içim yanacak biliyorum adeta …
Benzerini çok gördüm yanýldým da, kandým da, Gönle son bir hak verdim onu farklý sandým da. Yaþadýðým maziyi öylesine andým da, Melül-mahzun halime gülüyorum adeta …
Orhan Börcek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yesari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.