İstanbul

Sarsýldýkça vuslatým, sende bulur teselli,
Minareler berceste, þerefeler ne güzel!
Gül yüzlünün muþtusu muhteþem bir tecelli,
Sonsuzlukla el ele Eyüp Sultan ne güzel...

Leyla olmuþ sineler, mesrur olur hayraný,
Topkapý’dan baþlanýr bayramlarýn bayramý,
Sahabeler harmaný, evliyalar sultaný,
Yaþantýsý sihirli, kutlu mekân ne güzel.

Eyüp Sultan da ezan aþk ve vuslatla baþlar,
Naðme-i ezkâr ile hu hu ötüþür kuþlar,
Yakarýþlar þahlanýr, nura gark olur yaþlar,
Ümitle arþa koþan ruhta iman ne güzel.

Ayasofya hüzünlü boðum boðum her yerden,
Fetihle dirilmiþti kurtulmuþtu pederden,
Darbe üstüne darbe kavruldum ben kederden,
Hüzünle kanatlanan kutlu ezan ne güzel

Beyoðlu’nu düþündüm sessiz sessiz derinden,
Kelimeler tükendi, ses gelir içlerinden,
Kahkahalar aðlaþýr gecenin her yerinden
Kurtuluþa çaðýran sýrlý beyan ne güzel...

Rengârenktir semalar tüllenir baþtanbaþa,
Tüm insanlýk seyreyler musikiyle temaþa,
Semavidir bedeni, abdestsiz gezmem hâþâ,
Sahabeler mekâný suskun civan ne güzel.

Boðaziçi Topkapý mavi iklim þahane,
Çað kapadý çað açtý ihtiþam kim vaha ne,
Hak daðýttýk Fatihle, cadde cadde cihana,
Ulubatlý yiðidim þehit Hasan ne güzel!

Ay yüzlüyü düþündüm hüzünlendim çaðladým,
Fatih’te büyülendim Beyazýt’ta aðladým,
Bu sevgiyi bu hüznü, imanýma baðladým,
Çamlýca’dan seyreyle þu Ýstanbul ne güzel.

22.09.2004

Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın: