Sanki ruhun sarsýlmýþ bu saldýrganlýk niye? Köprüyü ben yakmadým þimdi artýk yakýlsýn. Ne vefa var ne hissin döndüm baktým geriye, Her eylemin karýþýk ne ucube akýlsýn.
Ýfadeler bir yana, kelimeler yerlerde, Lakin çok geç fark ettim akýlsýz olduðunu. Habersizsin çok þeyden kýstas var perde perde, Bu nasýl bir þaþkýnlýk zannetmem bildiðini.
Bu kýsacýk rüyada seninle uðraþamam, Çözülüþler olsa da benim aklým baþýmda. Ay güneþe girerken ben sevdasýz yaþamam, Benim aklým hep orda hep musalla taþýnda.
Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
micingirt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.