Ben seninle imkansýzý öðrendim
Bir yýldýzýn güneþe aþýk olmasý gibi
Kavuþamayacaðýný bile bile
Ondan vazgeçmemesi gibi
Senden vazgeçmemeyi öðrendim...
Sen benim hayatýma ýþýk katarak
Bana yaþama sevinci verdin..
Tüm imkansýzlýklara göðüs germemi
Bir bebek gülüþüyle bile mutlu olmam gerktiðini öðrettin.
Keþke,Keþke hep yanýnda olabilseydim..
Benim sana ihtiyacým varken
Sen hep benimleydin..
Peki ya BEN..........
Ben hiç yanýnda olamadýmki...
Hiç bir üzüntünde sana destek olamadýmki..
Ben sevinçlerinden öte...
Üzüntülerine ortak olmak istedim..
Geri kalan hayatýmda dertlerini paylaþmak istedim..
Ama karþýmýzda öyle bir hayat varki...
Ucu bucaðý yok sonu bile belirsiz...
Belki benim sadece hayallerimde kalacaksýn...
Ama ben ölünceye kadar hayallerde bile olsa..
Seninle yaþlanacaðým......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.