BEÞERÝ PASAPORT
Her dara düþtüðümde yanýmdaydýn.
Mutluluðumda yaný baþýmdaydýn.
Kimi zaman farkýndaydým.
Kimi zaman ise, derin uykulardaydým.
Dünyanýn rengine, telaþýna kapýldým.
Kimi zaman kapýna davet ettin,
Koþa koþa davete icabet ettim.
Kimi zaman davetini duymazdan geldim.
Oyalandým…Gaflete daldým…
Lütfunu görmekten ziyade, acziyetime takýldým.
Hem beþerim-hem de þaþarým dedim.
Kendimce elime bir de pasaport verdim.
Bazen seher vakitlerinde çaðrýnla uyandým.
Gözlerimden akan yaþlarla,kapýnda arýndým.
Kimi zaman dostu senden gayrýsýnda, yanlýþ yerde aradým.
Ýçimden gelen ses olup beni uyardýn.
Hala gelebiliyorum kapýna ;
Hamd-olsun demek ki, darýlmadýn bana.
Þöyle geriye dönüp bakýyorum da;
Ahh ,Allah’ým!Ben ne çok yanlýþ yaptým.
ESMÝZE 28/4/2009
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.