MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Tahtrevalli
Zübeyde TOPRAK

Tahtrevalli



Bugün deniz babam kokuyor. Rüzgar babamýn yumuþaklýðýnda okþuyor tenimi. Kum taneleri babamýn gözleri gibi ela bakýyor. Bereketli kokuyor, baharlar gibi... Düþündüm; bunlarý hissederken...
//
Hiç kimse benim elimi tutmamýþ küçükken
Þimdilerde de tutan yok
alýþmamýþým, aramam pek...
//

Etrafýmý izliyorum. Ellerinden tutulup parka giden çocuklar var. Bizim hiç çocuk parkýmýz olmadý. Babamla tahtrevalliye binmedim, nasýl dengede tutardý bilemem. Annem pelit aðacýnýn dalýna ipten salýncak kurardý. Zamanýmýz olursa kendi kendimizi sallardýk. Bu yüzden çocuk parklarýný görünce bütün oyuncaklara binmek isterim ve binerim yaþýma bakmadan... Birden küçülür altý yaþýnda olurum. Kimin dengede olduðu önemsizdir o zaman... Þýmarýklýðým biraz buradan gelir. Öðrencilerimle de oynarým, kaybolmuþcasýna. Bana "ne komiksin, hiç kimseye benzemiyorsun" derler. Serseri ruhum coþar onlarý görünce.

Kimbilir belki de çocukluðumda tamamlanmamýþ "çocukluðumu" yaþýyorum farkýnda olmadan.
//
Oynuyorum
Çýðlýk atýyorum
zýplýyorum
* * *
Güneþ de bana eþlik ediyor
kahkahalarla
"Þýmarýk" diyor bazen
//

Þimdilerde beni rahatsýz eden bir þey var. Oyuncaklar çok yapay.. Benim oyuncaklarým böcekler, çiçekler, su, toprak, güneþ, kayalar, aðaçlar ve bir de annemin artýk kumaþlarýydý. Kendim verirdim þeklini, emek vardý... Küçücük ellerimle su deðirmeni yapar, üzerine bir çiçek koyar; onun dönüþünü izlerdim. Karýncalarýn taþýyamadýðý büyük yiyecekleri, onlarýn yuvasýnýn kapýsýna býrakýrdým.

//
Çamurdan evler yapardým
Güneþ yardým ederdi kurumasýna
//

Söðüt aðacýndan develer yapardým, hiç deve görmediðim halde. Böceklerin seslerini taklit ederdim. Hala büyük zevkle oynarým bu oyunlarý... Bilgisayarýmýz, telefonumuz yoktu. O yüzden arkadaþlarýmýzla konuþarak oynardýk yüz yüze...

//
Ben þanslýyým baba
Senin sesini duyarým doðadan
Elimi tutmasan da
tahtrevalliye binmesem de
Sen
Beni hep dengede tuttun
Elimi tutmadýn
Biliyordun
Eðilmeden, düþmeden yürüyeceðimi
Nakýþ gibi iþledin
Yüreðimi
Titreyen ellerinle
Saçýmý okþadýn
Iþýk saçan gözlerinle
Sevgini anlattýn
Ýki gözümden öptün öperken

Þimdi
Sensizliðe baðrýyor sevgi baðým
Seni çok özlüyorum
Benim manidar babam...
//





Zübeyde TOPRAK

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.