Adliye duvarı yüzü olan kadını sevmiştim

Adliye duvarý yüzü
Ýlk gördüðümde çok seviniþtim
Ýþte hayatýmýn kadýný
Birde sövmüþtüm ki, yan bakana
Asardým keserdim
Saplýk olamadýn dediði an
Gururum tüm þeffaflýðýnda parçalandý
Göðsümün saf duruþunda.
Ýlk pençe ýskaladý.
Gençlimi siper ettim
Kýrk yýl sonrasý olgunluðunda
Sabret gönül,
Derviþ olmak yakýþýr sana
Sabretmekte çare deðilmiþ ki
Döküldü pullarý, her gün, gün batýmý
Adliye duvarý yüzü
En sevdiðim kadýn.
Bolluk mevsimi yaþadýk ilkyazlarda
Kurak geçti diðer yazlar
Mazgalda kül býrakmadýk kazý kazandan baþka
Hep sevdik inadýna
Neyi sevdik hala anlamýþ deðilim
Kýrk yýlýn sonunda.
Ýhtilaller vardý
Kavgalar vardý
Biz kavgalarý sevdik
Ýhtilalleri sevdik
Yükseklik tortusu sarmadý bedenimizi
Ondan oturamadýk koltuðumuza
Paylaþmaktý
Kuru ekmeðin sýrý çözüldü parmak uçlarýnda
Ýþte o zaman anladýk
Adliyede tek sanýk biz deðildik.

Odamýzýn ortasýnda kýrk ilmik
Sen ben
Hala sen ben
Ýnat mý inat
Keçi köprüsünde.

Tek boynuzda devrildi bir gün
Benim boynuzumla deðil
Hevesle aldýðýmýz tekenin boynuzu yýktý kadýnýmý
O gündür bu gündür bir meleke
Borçlu olduðumuzu iyi biliyordu teke
Hiç benden korkmamýþtý
Tekeden korktuðu kadar
Kýrk yýl sonra teke gördü evimiz
Kýrk yýl sonra kadýn gördü evimiz
Adliye duvarý yýkýldý
Gerisi aþk bahçemiz

Bundan sonra ben seni sevmiyorum kadýn
Ben adliye duvarýnda yüzümü kanatmayý sevmiþtim
Ben kavgayý sevmiþtim
Ben ihtilalleri sevmiþtim
Sen benden hiç korkmazken
Þimdi esir düþüp evcilleþmiþ ayýcýktan ne farkýn var
Sen beni unut ben seni
Artýk hayatýmda
Kavgacý ihtilalci bir kadýn var
Ben onu sevmiþtim
Kýrk yýl öncesini
Terk etmek benim lüðatýmda yok demiþtim
Terk etmiyorum ama
Ben o kadýný sevmiþtim
Ondan ýsrarým... hakem bey...


Sosyal Medyada Paylaşın: