Adana Ankara arasý gidiþ geliþlerde , Çocuk ruhumu kaybedeli on beþ yýl oldu. Aksaray semalarýnda düþürmüþ olmalýyým. Bende kalan tek iz, mor gölgelerim… Göz yaþlarým düþtü hep karanlýk otobüs camlarýna Kayan ýþýklardan kaç tanesi bir eve aitti Ve kaç tanesinde… Sýcak çorba yerine mutluluk içildi…
Neþe ATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalem Sızım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.