Kaç yaprak yere düþtü sensiz yüreðimden
Kaç mevsim unutuldu yokluðunla
Vücuduma yaslanan durgun bir yorgunluk
Sonra bir suskunluk düþtü dudaklarýma
Ayrýlýk iþte o zaman yerleþiyor insanýn içine
Ucu yýrtýlmaya baþlayan gecenin seherinde
Çýplak ayaklarýma denizin dalgalarý vururken
Rüzgarda savrulan dalgalar çarpýyor bedenime
Bir ben üþüyorum sabahýn sancýsýnda
Hýrçýn dalgalarýn telaþlý öfkesi vuruyor sahile
Yürüyorum yüreðimin durgunluðuna inat
Yýldýzlar bir bir silinirken gök yüzünden
Bir ben kalýyorum yalnýzlýgýn tenhalýðýnda
Dalýyorum sen olan uzaklara bakýyorum
Dokunamadýðým rüyalarýnda olmak isterken
Kollarýnýn arasýnda sabahý yaþamak istiyorum
Ben seni uyurken sevmek istiyorum
Þaçlarýný öpüp dudaklarýnda ölmek istiyorum
Sana olan aþkýmda öðrendim aðlamalarý
Sen gitmeden önce güzel günlerimiz vardý
Þimdi yokluðunla aðlýyor buldum kendimi
Gittiðin yollara setler çekmek istedim
Beni sevdiðini sandýðým günleri geri istedim
Hüsamettin Ünal
22. 8. 2007. Elbistan