An gelir Ýçine akar durduramadýðýn gözyaþlarýn Yaralýdýr ellerin Oturamazsýn soðuktur kaldýrým taþlarý Gözlerin yollardadýr bir umut diye
An gelir Aðlamak ister, aðlayamazsýn
Çýlgýn depresif paranoyak Kýrar dökersin aynalardan baþlayarak Geride saðlam bir þey kalmayýncaya kadar Darmadaðýnýktýr etraf öfkenle tükenirsin
An gelir Olduðun yere çökersin
...
An gelir Kaçýp gitmek istersin Peþindeymiþçesine birileri Tutunamazsýn hiçbir þeye Ellerin boþta kalýr
An gelir Tökezler düþersin
O gelmesini hiç istemediðin zaman Tüm zýrhlarýn delinmiþtir karþý koyamazsýn Soðuk bir rüzgar dolar içini ürperten Güneþ ýsýtmaz artýk tenini Her yaðmur damlasý bir veda busesidir Lâkin yüreðin kanmaz sel olsa bile Umursamazsýn
An gelir Yaþadýðýný anlamazsýn
Hüseyin AKOVALI
Üstad Atilla ÝLHAN’ a ölüm yýl dönümünde yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
x adamus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.