Bir Güneş Doğdu

Doðuþunla güneþ oldun parladýn
Azimli, zeki, çalýþkandýn
Fakat bir burukluk vardý yüreðinde
Büyüdün, gördün her þeyi
O masmavi gözlerinle.
Olmaz...
Olamaz dedin.
Böyle gitmez dedin.
Amasya’ya, Sivas’a
Erzurum’a derken,
Kastamonu da giydin ilk þapkaný.
Cehalete, ezilmiþliðe son dedin.
Ýstilaya, iþgale son dedin.
Kurtarmak lazým dedin vataný,
Savunmak lazým
Kanýmýzýn son damlasýna kadar.
Ýþaretinle þahlandý Türk Milleti.
Kükredi; ÖNCE VATAN diye.
Elif Ana; kaðnýsýyla katýldý harbe
Zehra Bacý; omzunda taþýdý bombayý
Ahmet Baba baltasý,
Mehmetçik süngüsüyle çarpýþtý.
Sen yüreklendirdin onlarý, onbinleri
Ve zafer bizimdi, milletimizindi.
Þehitlerin kanlarýyla bezenmiþ o al bayrak
Göklerde dalgalandý korkusuzca ve gururla
Uðruna hayatýný koyduðun ulusun
Kan aðladý öldüðünde
Kan aðladý yer gök
Ama bir þey kaldý akýllardan silinmeyen
Kalbimizde yaþayacaksýn ebediyen.
Sosyal Medyada Paylaşın: