Adressiz anılar.

Mavi denilen sevdayý kýrmýzý solusam da,
merhem etsem de her soruna,
habersiz ayrýlýk türküsünü,
Titreyen sesim yetiþmese de umudun ardý sýra,
ýsrarla dirense yüreðim kan döken yarasýna.
Ýzbe bedenime süngülenmiþ, terli seviþlerimiz
süzüldü aðýr aðýr karanfil yüreðime.
Sanki ilk tutuþumdu elinden
Adressiz anýlarýn…
Ve yeþil hüzünleri sararken saçýmýn teline
Üþüyor ve düþünüyorum.
Dökülüyor devrik cümlelerle
Kartpostalýmsý aðýzdan bir þiir.
“ Küllense de kor ateþ sevdam
Kokun salar fersah fersah yüreðime
esmer tenin bitmeyen heves yanýðý
Beynimde yarým kalan senli bir tuval
Bozgun bir aþk hikayesi oldun bende.
Serap bir düþ gibi esen seherde."
Ve sözüm eksiliyor susuyorum...

Zekeriya DUMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: