Bir gün daðlardan, yine gel buyruðu duyulur, Sinemizi beþ parça, yar’a, yar’a gideriz. Kös sesleriyle meydan, sayha sayha oyulur, Ülkü kervanlarýyla, sýra sýra gideriz.
Vatan denilen güzel, coþ deyince bizlere, Can canândan geçeriz, aþk yüklenir dizlere, Yýldýrýmlar yerleþir, bakýyorken gözlere, Ötüken’den baþlayýp, ara ara gideriz.
Daðlarýn etekleri, hu sesiyle beslenir, Ay karanlýk gecede, bizim için süslenir, Alp Er Tunga dirilip, rindânece seslenir, Kýzýlelma diyerek, sora sora gideriz.
Demir daðlar gelse de, ortasýndan delerek, Livâ-ül Hamd ruhunu, öz ruhumuz bilerek, Mazlumun gözyaþýný, gözlerinden silerek, Çin Seddi’nde gürzleri, vura vura gideriz.
Elde yalýn kýlýçla, Kür Þad çýkar baðýrýr, Hürriyet meþalesi, yeni aþklar doðurur, Kanije ve Kosova, akýncýlar çaðýrýr, Düþmanýn nefesini, kýra kýra gideriz.
Türk’e þeref yazmaya, kopuzlara deðilir, Ozanlar gök bayraðýn, aþký ile eðilir, Þimþek gibi bin atlý, serhatlara yýðýlýr, Kan içer kýzýlcýk der, göre göre gideriz.
Kýlýç kalkan sesleri, Horasan’da delirir, Hoca Ahmet Yesevi, asasýyla belirir, Alperenler yurdunda, Dedem Korkut oturur, Boy boylar soy soylarken, sara sara gideriz.
Aman diye baðýrýr, Richard Kýlýç Arslan’a, Tarihler tekerrürdür, bakarsan hatýrana, Malazgirt’te Alparslan, Osman Paþa’da Tuna, Düþmanýn cümlesini, süre süre gideriz.
O eski günler gibi, artýyorken hýzýmýz, Milli devlet ruhunu, çalacaktýr sazýmýz, Çelikten daha kavi, oðlumuz ve kýzýmýz, Üç ileri bir geri, dura dura gideriz.
Yavuz keskin gözlerle, Sina çölünü geçer, Fatih Bizans’tan sonra, Nemçe’ye ferman biçer, Viyana ve Mohaç’ta, Kanuni kanun saçar, Zaferlerle Tarihi, yora yora gideriz.
Yedi düvel bir olur, yine eski haliyle, Çanakkale þahlanýr, Þühedanýn diliyle, Gazi Paþa gösterir, Akdeniz’i eliyle, Ölüme deste güller, vere vere gideriz.
Baþbuðun gür sesiyle, efsaneler dirilir, Þeb-i Aruz lafýnýn, ma’nâ’larý verilir, Beden Tapduk yolunda, hasýr gibi serilir, Yunus gibi dergâha, Bir’e Bir’e gideriz.
Yeþil sarýklarýyla, gelir beyaz atlýlar, Onlarýn bir eþidir, rüzgârdan kanatlýlar, Makberice vurulur, kalemkeþ sanatlýlar, Ukba’ya göðsümüzü, gere gere gideriz.
Makberi – Ahmet Akkoyun……….25/04/2009………….18:40….Ýst
Sosyal Medyada Paylaşın:
Makberî - Ahmet Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.