Gün gelir, günler gelir… Noktasýz, virgülsüz, ödünç, vizeli Vergili, vergisiz ekonomi politikalý Yedi tepeli, üç noktalý caným Ýstanbul!...
Sýkýlmýþ, suyu çýkarýlmýþ Mutlu, mutsuz hepimiz biliriz ki; Kronikleþmiþ geçim derdi, enflasyon Para basmayla, vade uzatmayla düzelmez. Demokratik denetimsiz, ilkesiz, üretimsiz Sorusuz, ünlemsiz caným Ýstanbul!...
Gün gelir, günler gelir Batý’dan. Cankurtaran imdat gelmez, dost gelmez. Tadýmlýk, yaðlý, yaðsýz, eski, yeni teknoloji Faizli para gelir, yol gelir gönüllü, gönülsüz… Ya gidilir, ya gidilmez caným Ýstanbul!...
Gün gelir, günler gelir Batý’dan. Ýntiharý þekerleme kuleler, tohumluk “Eisberg” gelir. Kendini beðenmiþ, tozlu, tozsuz akýl, fikir, iþ gelir. Ya sevilir, ya sevilmez caným Ýstanbul!...
Gün gelir, günler gelir Batý’dan. Gübre, mýsýr, yem gelir. Buðday, pancar, yað gelir. Muhabbet ederek deli dana et gelir. Dans ederek dans ederek… Ya yenilir, ya yenilmez caným Ýstanbul!...
Gün gelir, günler gelir… Yüce Krallar Meclisi sýnýrsýz, sorumsuz. Sadece zulüm, terör, savaþ ve yolsuzluk üretir. Her an devamlý yükselen Haksýz kazanç bölüþür sonsuz, süresiz… Ya yutulur, ya yutulmaz caným Ýstanbul!...
Gün gelir, günler gelir… Gönülden birbirine baðlý Çok Zengin Kullar Meclisi Usul uzman yok tartýþýr Yoklar gibi çoðunluk üryan. Nidalý nidasýz yokluk, Yoksulluk çaðýrýr utanmadan!...
Gün gelir, günler gelir halk kuyruklarda Sessiz, sakin, mutsuz, periþan… Ölümü, ölüler ülkesini cennet düþünür. Cebri cömert bedel, zamlar ve borçlar bölüþür Adil, baðýmsýz, bütün vatanda! Sözün kýsasý; güveni, huzuru, hukuku… Bir kýsmet, bir ihtimal, bir hayal sanýr ki; Resmen, fiilen güngörmez, ses getirmez… Çukurlar ortasýnda kollarý sargýlý, burnu týkalý. Kibirli, þaþkýn, ama kulaklarý dik, gelir, gider… Bulunmadýk Hint kumaþýdýr siyaset meydanýnda. Göz görmez, yürek dayanmaz. Ne yaþar ne de yaþamaz caným Ýstanbul!...
Nisan 1996
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Bakar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.