seninleymiş gibi

Yaðmuru izliyorum.
Elimde kahvem,aklýmda sen
Yüreðimde umut
Yaðmuru izliyorum.
Aðaçlar çiçeklerini sunarken bahara,
Çocuklar terkederken sokaðý ýssýzlýða,
Gökyüzü býrakýrken mavliðini boza,
’Gelinciðim gel’ dediðini duyuyorum.
Sensizliðin soðukluðunu bile bile
Kahvemin sýcaklýðýndan vazgeçiyorum,
Sana geliyorum.
Bakýþlarýmý gri bulutlara çevirip
En uzaktaki inci tanesini görmeye çalýþýyorum.
Döverken narin yapraklarýmý diðerleri
Ben senin öðrettiðin oyunu oynuyorum.
Ýncilerden taç yapýp siyah saçlarýma takýyorum.
Sevdiðin gibi yapýyorum.
Yanýmdaymýþsýn gibi davranýyorum.
Sað elimden tutardýn ya hep
Sað tarafýma dönüyorum,gülümsüyorum
Nefesinle ýsýnýyorum.
Ve artýk dönmeni umut ediyorum.
Umutlarým dudaklarýmdan merdiven dayýyor semaya
Birden yokluðunla irkiliyorum.
Üþüyorum...
Zamaný gelmiþ artýk anlýyorum.
Hayalini yaðmura emanet edip
Kahvemin eskiyen sýcaklýðýna geri dönüyorum.


esra kayaalp

Sosyal Medyada Paylaşın: