Benim

Bende atlas libas þal mý býraktýn
Karaya oturttun alýmý benim
Baðým viran ettin bahçem periþan
Soldurdun dalýmda gülümü benim

Kim güvense bu dünyada varýna
Ecel alýr gider kalmaz yarýna
Her dem aðlar oldum ahu zarýma
Kuruttun gözümde selimi benim

Telli turnalarla semah dönerdim
Þu gönlümde ateþ gibi yanardým
Arý gibi çiçek, çiçek konardým
Kýrdýn kanadýmý kolumu benim

Yola revan oldum yolum þaþýrdýn
Olur, olmaz yerde dile düþürdün
Aþkýn ateþinde yaktýn piþirdin
Daðlardan aþýrdýn yolumu benim

Yavru kuþum cerenimi aldýrdýn
Gonca iken çiçeðimi soldurdun
Ozanca’ya el âlemi güldürdün
Kimse bilmez oldu halimi benim

Ozanca/Ýzmit


Sosyal Medyada Paylaşın: