YARALIYIM ANNE
Dost bildiklerim bana,tuzak kurmuþlar
Utanmadan beni,yerden yere vurmuþlar
Caným benim,sensiz yaþanmaz diyenler
Arkamdan vurdular beni,yaralýyým anne
Ýki yüzlüymüþ,benim vefalý olduklarým
Bir gün görmesem,gidip sorduklarým
Þimdi ateþlerden,yangýnlara attýlar
Yaktýlar yýktýlar beni,yaralýyým anne
Sol yanýmda aðrý,ince bir sýzý
Yeterki üzülmesin dedim el kýzý
Öylesine kahpece vurdularki bana
Sýrtýmdan hançer yedim,yaralýyým anne
Caným bitanem,tatlý bir meleðimdi
Gözlerimde buðu,gönlümde hazinemdi
Gülmedi hiç yüzüm,aðlayan gözlermdi
Ben doðuþtan yaralýyým,yaralýyým anne
25/3/2009
ENES BÝN MALÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.