PENCEREMDEN

PENCEREMDEN

Havalar ýsýndý biraz.
Ama kemiklerim,
Hala atamamýþ geçen kýþýn soðuðunu.
Hafiften sýzlýyor belim tatlý , tatlý.
Sýcak bir çay ,
Bir parçada limon çekti caným.

Bir hafta içmesem diye düþündüm.
Ah bir midem su koyu vermese;
Akþam oldu mu ,
Kaþýnmasa en adi , en ucuz þaraba bile.

Pencerem demir ýzgaralý.
Kývrým , kývrým uçlarý.
Arada bir bakarýmda dýþarý,
Ýnsanlar takýlmýþ kancalarýna.
Galata köprüsünden çapari sallayan,
Evkaftan emekli memurunki gibi,
Benimki de renk, renk,
Cins , cins insan dolu.
En çok Tapudaki Halil Beyi avlarým.
Günde üç kez.
Sonra Nüfustaki kýzlar,
Manav Mehmet,
Birde pazara süt , peynir götüren,
Boztepe’nin ihtiyarlarý.

Halil Beyin böbrekleri kumlu.
Manavýn safra kesesi taþ dolu.
Ýhtiyarlar tüm romatizmalý.
Nüfustaki beðendiðim sarýþýn kýz’da gebe kalmýþ.
Böyle giderse,
Söktüreceðim bu parmaklýklarý.

Attila Bozoðlu – Eski Foça



Sosyal Medyada Paylaşın: