Babam Uyan Artık
BABAM, UYAN ARTIK...
Bir Temmuz sýcaðýnda dertleþmiþtik seninle
Sen, uzandýðýn kanepede ve ben taburede
Yirmili yaþlarý sürerken, son günlerinde
Bilemezdim ömrünün ereceðini, bir gün nihayete
Biliyorum yaþam çok kýsa, aðlamaklý
Ve sen, bir daha oturamamacasýna
Bir daha uzun kýþ gecelerinde dertleþememecesine
Ayrýldýk, Aðustos ayýnýn dokuzunda, kahramaný belli filmi izlercesine
Uyudun, uyanmamacasýna ve bana kalan
Þu dünyanýn üzerime gelen, yýðýlan bakiyesi
Sen olsan yüreklice püskürtürdük
Uyan babam, uyan sýrdaþým, kalmasýn bana kahýr
Artýk bana kim anlatacak
Kim, bilmem nerelerdeki Mescid-i Aksa’yý
Evrenin öbür ucunu ansiklopedilerden mi öðreneceðim
Gözlerimin feri tükendi, oysa
Oysa seninle hatim ettim ekinimi
Gecelerce uykusuzluðuma yanmýyorum
Söyleniþlerime geceler sonunda aldýðým nice cevaplarýma
Babam, uyan artýk, biricik arkadaþým, artýk uyan
Kahýr yükleme ve bak minareden yükselen ezan sesine
Uyan artýk babam, artýk uyan yüce atam, uyan...
(Bu þiir, sýcak bir yaz gününde yitirdiðim babam için) - 13.02.07 -
Mustafa Gökçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.