Beni haylayan bu ýssýz yalnýzlýktan
Kýsarak ömrümün olasý neþelerini
Yine seni deþiyorum yüreðimden
Ey ifsat edici aþk
Ey müptelasý olduðum dert
Üþengeç sevmeleriyle uyuþup kalmýþken sevgilinin elleri
Ellerim bir heykelin elleri oluyor avuçlarýnda
Hýzla kurtulup geliyor mutluluðun yiðidi umut
Aklým suçunu fark ediyor bir kez daha
Seni sevmek ey sevgili
Bir ýhlamur kokusundan giyinip günü
Bir bukalemun telaþýyla sürünerek
Yaklaþmak hayatýn fesleðenlerine
/
Cazgýr vur sesimi ufkuna
Derin çiz gözlerimin beyazýný ey ressam
Gölgesiz bir sevmek kadar yalnýzken gövdem
Teferruatýný gör maþukunun
Ýki omuzun arasýnda ki mesafe kadardýr
Vuslat ihtimali aþkýn
Bayramý içerken göðün meþalelerinden
Irgatýný fark etmeden nefeslenip
Telaþlý sevinçleri ürküten kanýmý
Saldým üzerine yine
Manidar bir türkü vardý
Mýrýldandým suyu titreterek
Ey kaybediþ öksüzlüðü
Sen iyi bilirsin yitirdiklerinden
Ýyi bilirsin sýðýnmayý bir uykunun koynuna
Ve iyi bilirsin baðýþlamayý
Hiç sebep yokken severek
Korkmadan cesaretlice
Ýþte keyfimden vazgeçtiðim o an
Haz urganlarýmý salýp azat ederek
Etimi kemiðimi ruhumdan ayýrdýðým o an
Geldiðinde sesimi uçurup kulaðýna
Fýsýldayarak telleyeceðim þiiri
Gün hicrini tamamlarken saçlarýndan
Salýnýp döküleceðim eteðine
Ey ifsat edici aþk
Ey müptelasý olduðum dert
Mislimce aþýk olmalýyým ben
Yeniden