Karanlýðýn beyazýna kurtlarýn aldandýðý gecede Yýkýk sur duvarlarýnýn camlarla süslendiði bu þehirde Tüm eski pabuçlularýn boðulduðu bir selde Ben bir köpek yavrusuna acýdým, aþýk oldum.
Bir sokak lambasýnýn altýnda üþümüþ ufacýk eller Çektiði acý pahasýna kafasýný taþlara vuran denizler Aldýrmaz ve ruhsuz vitrindeki bebekler Buna Tanrý’nýn þahitliðini gören bizler
Yüzüm soðuktan kýzarmadý Taþlar arasýndan geçen suya direnmedi Saçlarým rüzgara söylenmedi Ve o inci tanesi
Ýnciler ejderhanýn ateþiyle çoðaldý Krallar siyah incileri kirli denizlere attý Ruhumdaki þeytan insafý tattý Tut elimden çocuk, gel gidelim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ardayakan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.