Bırakın Saatleri
Býrakýn saatleri saat baþlarýna.
Karýþmayýn tik taklarýna.
Özgürce tik taklasýnlar zamana.
Zaman yaþlanýyor nasýl olsa.
Saatler, günlerin içinde uyur.
Günler haftalarýn.
Böyledir çark,
Aylar yýllar birbirini sarmalar.
Hepsi de tetikte uyur.
Duyduðumuz tik taklar,
Saatin rüyadaki homurtusudur.
Saatler, insanlara benzer bazen.
Ayarlýsý ayarsýzý vardýr,
Lakin arsýzý hýrsýzý yoktur.
Belli ki saatler masumdur.
Farklý da olsa þekilleri,
Özde birbirine benzer bütün saatler.
Hepsinde de rakamlar birbirini izler.
Birbirlerini geçemezler.
Zaman geçer, eskir saatler.
Biz vaatlerle oyalanýr,
Saatlerle yaþarýz,
Saatle randevular veririz.
Kâh dostuz kâh sevgiliyiz.
Bilmediðimiz tek randevu,
Ölüm saatimiz.
Saatler büyümeseler de
Biz yaþlanýrýz.
Ayrýca,
Saatler de kuþlar gibi hür olmak isterler.
Yazýk ki
Kanat vermemiþtir kader.
Zaman geçer, saatler ayný mekaný bekler.
Hiç üþenmezler.
Býrakýn saatleri saat baþlarýna,
Kulaç atsýnlar zamanýn enginliðinde.
Nasýl olsa eskiyecekler.
Günler gibi geçip gitmeyecekler.
Ankara,21.04.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.