Aðarsýn saçlarým, Aðlasýn gözlerim, Sel olup çaðlasýn göz yaþlarým, Lal olup tutulsun dilim, Bilemedim ya kýymetini ahu gözlüm...
Gözümün önündeydin ama göremedim, Kadrini,deðerini hiç bilemedim, Pembeleri giydim,gerçekleri sevemedim, Mutlu yaþamak varken hep acýlarý seçtim, Hep hasret ekip,ayrýlýk biçtim, Bilemedim ya kýymetini ahu gözlüm...
Bir anlýk zevklere kapýlýp nefsime köle oldum, Beni gerçek sevenden uzak durdum, Eriþilmez sahtelerin peþlerinden koþturdum, Sonunda anlamsýzlýklarýn ortasýnda deli,divane oldum, Geç te olsa nihayet duruldum, Bilemedim ya kýymetini ahu gözlüm...
Biliyorum,artýk çok geç, Sevgi treni daðlarý çoktan aþtý, Bana koskoca sensizlik kaldý, Geride kalanlar yandý,yýkýldý, Hepsine yanýk bir aðýt yakýldý, Bilemedim ya kýymetini ahu gözlüm...
Gün olur da dönmek istersen geriye, Lütfen dönme istemem, Artýk seni hiç bir derdime ortak edemem, Sen hep güzelliklere,sevgilere layýksýn, Býrak deli gönlümü pembeleriyle yaþasýn, Bilemedim ya kýymetini ahu gözlüm...
Ramazan Korkmaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.