Okunmamış Son Kitapsın...
Her an elime aldýðým,
Okuyabilmek için her yolu denediðim,
Bazen harf,harf,
Bazen de hece hece söküp okumaya çalýþtýðým,
Fakat ne yaptýmsa bir türlü okuyamadýðým,
Bende kalan okunmamýþ son kitapsýn...
Tam ki okuyorum zannettiðim,
Ama bir türlü anlamýný çözemediðim,
Beni anlamsýzlýklara iten kelimesin,
Her halinle bana büyük bir bilinmezsin,
Ne yakýnda ne uzakta eriþilmez,bulunmazsýn,
Bende kalan okunmamýþ son kitapsýn...
Gönlümden gönlüne sözcükleri köprü etsem,
Doya doya gözlerimden içsem seni,
Belki içinde dünyalar gizli,okuyabilsem,
Okudukca damarlarýmda,gönlümde hissetsem,
Sana ulaþsam,unutsam senden baþka her þeyi,
Ama gel gör ki ne mümkün caným,
Bende kalan okunmamýþ son kitapsýn...
Bagýþla,belki de ben bilemedim okuyup,anlamayý,
Baþaramadým bana açýlan kucaða ulaþmayý,
Gül kokan yari doyasýya koklamayý,
Hasret kokan cümlelere son noktayý koymayý,
Artýk üzülmem,reva görsende bendeki cana kýymayý,
Çünkü bende kalan okunmamýþ son kitapsýn...
Bilki bu sana son þiir,son sitemdir,
Belki de yaþamýmý bitiren son demdir,
Sakýn ha ardýmdan üzülüp,aðlamayasýn,
Hele karalarý hiç baðlamayasýn,
Ömrünce her daim mutlu kalasýn,
Artýk bir kerecik olsun beni anlayasýn,
Ömrümden arda kalan okunmamýþ son kitapsýn...
.................................
ELVEDA BE CAN........
Ramazan Korkmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.