Farzet ki;
Güneþin ucunda bir renksin gökkuþaðýnda
Bir ucun vadide
Uzanmýþsýn ýrmaktan ýrmaða
Sularý topluyorsun
Umrunda deðil göðün mavisi
Havanýn nemi, bulutun sisi
Sen zaten sularda yaþýyorsun ...
Farzet ki;
Bir afacan çocuksun ana kucaðýnda
Dudaðýn memede
Kurulmuþsun kucaktan kucaða
Sevgiyle büyüyorsun
Sana ne hayatýn girdisi çýktýsý
Bir hasrette nefes almak sancýsý?
Sen zaten havalarda yaþýyorsun ...
Farzet ki;
Rengarenk bir çiçeksin dað yamacýnda
Çiy düþmüþ belki de
Kýrkikindi yaðmurlarýndan kirpiklerine
Arada bir aðlýyorsun
Bir saksýya düþmek, çiçekçide konuk olmak
Hiç farketmiyor! Her yer sana yaþamak
Sen zaten yüreðimde yaþýyorsun ...
Farzet ki;
Ben ölmekteyim bir çocuk aðladýðýnda
Tükenen sevgide
Hapsolup cehennemin yamaçlarýna
Yandýðýmý biliyorsun
Sanki bir Zebani gýdýklamýþ gibi ayaðýný
Gülerken farketmiyorsun yaþadýðýný ...
Sen her imkansýza kader diyorsun ...
...
Toynak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.