NE KADARDA ERKEKÇE…
Ýsyaným var mýydý o zamanlar olup bitene? “Eh iþte!”
Bazen “ülke elden gidiyor” der, küfrederdim kendimce…
Bakmazdým halime… ne elin/de! ne gönlün/de!
Sen/se saklardýn olup biteni… iri kýyým bedenin de...
Yemek bile yemezdik birlikte, nedense senin hep tok karnýn
Çayý sevmez, kahve de dokunurdu midene
"Hadi sinema" desem, “hayýr” derdin “yanlýþ olur!”
Ellerden uzak, gözlerden kaçak, sana göre erkeklik budur.
Seninde isyanlarýn vardý...saðdan vurulanlara(!)
Arada da takýmýn yenilirdi ya, selam yollardýn sahaya…
Ne bir çiçek, ne de bir böcek, "umut olur gönlüme" diye
Tespih taneleri gibi mazeretler, bir bir çekilirdi dilinde
Ne güzel bir söz, ne de güzel bir göz seninle.…
Aþk mýydý bu? Yoksa baþ kaldýrmak mýydý güçsüzlüðe….
Neydim ben hikâyende… Peþinden gelen mi, gel diyen mi?
Yalan mýydý söyle her þey? …yine sustun... ne kadar da erkekçe!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.