Gözlerim sabaha kadar nöbette Gecem hayallerimle Bir âlem bir âlem ki! Nefes nefese didiþmekte Ara ara heyecaným Yaþýma hürmeten koluma girince “Ah gençlik nerde” diyorum, Biraz dinlensem. Olmuyor yakalandým bir kere Kafam kýyak Yürek nereye çekerse Beden oraya dökülmekte…
Eskiden kalbim böyle çarpsa Ardýna takýlsa birinin Aklýma hükmedemese de Elimden çýksa, dümenim. Ayný yoldan on kere geçse Sonrada utansa bu densizliðime Yanaklarý kýzarsa Yüreðimin. Kesin “ âþýk” derdim kendime
Kusura bakmayýn “aþk” dedimse Gönül iþte umduðunu deðil de Bulduðuyla geçinmedi de 20 yýllýk bir gecikme ile takdý önüne... Adý ne olursa olsun, Ayaklarýmý yerden kesti ya Sanki toprak yerine Gökyüzünün maviliði Dökülecek üstüme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nurcan hayriye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.