Yeni bir meslek edinmiþti adam. Yýldýz topluyordu sokaklarda. Ama hiç yýldýza rastlamadý. Ne kadar yýldýz varsa, Adama bakýyordu yukarýda.
Adam, gölgesini buldu bir ara. Gölgeler içinden çýkaramadý Aðlamak istedi gidip kuytuda. Kuytu bir yer bulup aðlayamadý.
Sonra gökyüzünde yýldýz aradý. Yýldýzlar gönlünde uçurtmalardý. Her yýldýza görünmez bir ip baðladý. Yüreðinde çocukluðu çaðladý.
Adam çocuklaþtý, gök çocuklaþtý. Gölgesi sokakta su gibi aktý. Derdini gölgeler bile anladý. Gölge gibi izlediði anlayamadý. Ankara,13.04.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.