SEVDANIN YAZ BAHÇESİ

ellerini tutsam tertemiz bir denizin ucunda
gözlerin gözlerimden ayrýlmasa bir an
ýþýl ýþýl bir güneþ havada
hiçkimse bozmasýn karemizi aman

bir fotoðrafada sýkýþmasýn sakýn
geçmiþ bir anda eski hatýralarda
güllerini kurutmadým bakýn
hala odamdaki yeþil vazomda

belki ruyadýr hep kurduðum
ikili deliliktir yaþadýðýmýz
kimbilir dünya dýþýnda belkide uyum
farkedermi nasýl olsa mutluyum

sevdanýn yaz bahçesinde
ellerimde bir demet gül
sözlerim büyür gözlerinde
olmuþum sanki bül bül

hýrsýzlar diyarýnda sözlerim güç
sevdiðim kalbimi aldý ödünç
kulaðýmda þarkýlarýn sarhoþ sesi
üzerimde ölümün bir elbisesi

ve sessizliðe gider oyunun son perdesi
seyirciler oyuncular daðýlýr teker teker
yaþadýðým bir tiyatroymuþ dersem eðer
bir kaç gülüþ kalýr yüreðimde yer yer
Sosyal Medyada Paylaşın: