YAKINIM

Gün batýyor daðlardan kuþlar çekilmekte
Derin bakýþlara, perdeler inmekte

Yapraklar gibi titrer durur ellerim
Ne çare eriyor fani bedenim

Odamda aðýr bir nem buðulanýyor pencere
Zaman saatli bomba ensemde karanlýk bir gölge

Kuruyan bir çiçek gibi benzim solmakta
Kalbim duracak sanki gözlerim kapanmakta

Nice gönüller gitti, tanýdýðým
O ebediyet âlemine ben de yakýným

Sosyal Medyada Paylaşın: